Árni Johnsen, prófkjör og útstrikanir

Já, þetta er skrítið system þegar "prófkjörskjósendur" velja frambjóðendur á lista og kjósendur velja flokka. Þetta er einskonar tvöföld kosning,- prófkjörið skiptir öllu því menn kjósa listann (samherjana) en ekki endilega frambjóðendur sem eru á listanum.  Þeir sem sigra í prófkjöri eru garanteraðir á þing - skítt með sjálfar kosningarnar...

Er þetta lýðræði eða flokksræði? Er hollusta við flokka grunnurinn að lýðræði á Íslandi.

Hér er samviskuspurning: Hvað ef sjálfur Steingrímur Njálsson kynferðisglæpamaður væri frambjóðandinn í fyrsta sæti?

En skoðum raunveruleikann. Ég man að í síðasta prófkjöri fékk Árni Johnsen ca 1000 atkvæði og ca 1.200 útstrikanir í sjálfum kosningunum. Semsagt, með mínus 200 atkvæði komst Árni Johnsen á þing. Er það lýðræði eða flokksræði? Þeir sem kusu Sjálfstæðisflokkinn voru sem sagt knúðir til að kjósa flokksframbjóðanda sem þeir vildu ekki - mann sem hafði verið dæmdur fyrir þjófnað á almannafé. Mann sem kunni ekki að skammast sín. Sorglegt...

En þetta var á þeim tíma sem Ísland var óspilltasta land í heimi. Það er talandi dæmi um "spillingarvakt" kerfisins í þá daga að Árni varð uppvís um stuld fyrir atbeina sendibílstjóra Þjóðleikhússins  en ekki lögreglu eða ríkisendurskoðunar, svo dæmi séu nefnd.

En skilvirkni kerfiisins til málsbóta er rétt að benda á sakaruppgjöf Árna small í gegn á met tíma. Hún kom að vísu bakdyramegin í pólitískum klíkuskap félaga hans í Sjálfstæðisflokknum og er enn eitt sorglegt dæmið um siðblinda stjórnmálamenn og veikburða réttlætiskennd kjósenda.

Það verður fróðlegt að sjá hversu margir strika Árna út í þessum kosningum - þ.e.a.s. ef það verður gert opinbert sem er jú eðlilegt - eða hvað?

Mín skoðun er að menn eins og Árni Johnsen eiga ekkert erindi í stjórnmál fyrr en þeir standa upp og biðja þjóðina fyrirgefningar og viðurkenna brot sitt. Við erum öll breysk og ófullkomin. En við erum ekki siðblind. Eða hvað...?

Tími prófkjara liðinn