Ofsahræðsla á Laufásvegi...

Í fréttum RÚV í kvöld sagði að nágrannar sendiráðs Bandaríkjanna þori ekki að tjá sig um götuker, bílastæði, og öryggisvörslu sendiráðsins af ótta um afleiðingarnar. Sem sagt, nágrannar veigra sér við að nýta lögbundin íslenskan málfrelsisrétt útaf mögulegum hefndarhug Bandaríkjastjórnar sem gæti meinað þeim inngöngu í landið, eða valdið öðrum óskilgreindum óþægindum.

Af því að við búum á Íslandi þar sem öllum leyfist að hafa skoðun á nágranna sínum þá vekur svona frétt mann til umhugsunar. Eru Þinghyltingar drulluhræddir við sendiráðið og húsbónda þess í vestri? Af hverju ættu þeir annars að neita að tjá sig?

Hmm... Hvar eru fordæmi fyrir svona kanahræðslu áratugum eftir lok kaldastríðsins? Hefur einhverjum verið synjað um vegabréfsáritun til USA vegna skoðanaskipta um hvort sendiráðið fari að íslenskum lögum, reglugerðum, hefðum eða mannasiðum?

Skyldi þessi maður sem hefur staðið með mótmælaskiltið á gangstéttinni fyrir utan sendiráðið fá að fara til Bandaríkjanna? (hann stendur þar biðjandi um frið, sem heitir á ensku "to petition the government" sjá PS-ið hér fyrir neðan)

Eh, humm... Verð ég tekinn í viðtal í næstu ferð fyrir að skrifa þetta blogg og velta upp heimspekilegum spurningum?

Eða erum við íslendingar bara einfaldlega "paranoid"?

PS: The Constitution of the United States, part of the Bill of Rights reads;"Congress shall make no law respecting an establishment of religion, or prohibiting the free exercise thereof; or abridging the freedom of speech, or of the press; or the right of the people peaceably to assemble, and to petition the Government for a redress of grievances."

Eftirlit við Laufásveg

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Lárus Páll fyrir utan sendiráðið - MYND DV