Tvískinnungur eða barnaskapur

Í þessari Bretlandsfrétt segir að fólk sé flutt nauðugt úr landi. Við íslendingar sendum fólk til síns heima líka og það er sent "nauðugt" og enginn úthrópar það mannréttindabrot eða einkenni lögregluríkis. Er þetta merki um tvískinnung eða er til einhver stigsmunur á að vera sendur "nauðugur" úr landi?

Áður en menn fara að æsa sig útaf þessu Erlu Óskarmáli þá væri góð hugmynd fyrir fréttamenn að fá statistík um hversu marga útlendingaeftirlitið og lögreglustjórinn á Keflavíkurflugvelli sendir heim og hvort viðkomandi séu nokkru sinni settir í handjárn eða lokaðir inni í klefe, etc. 

Í þessari bresku frétt segir: „Á síðasta ári fluttum við fleiri einstaklinga nauðuga úr landi en nokkru sinni fyrr. Við hikum ekki við að senda fólk nauðugt heim en þegar við getum sparað breskum þegnum eina og hálfa milljón á einstakling, þá gerum við það,” segir talsmaðurinn.

Kannski skiptir máli að það voru ekki íslendingar sendir nauðugir heim frá Bretlandi?

Vill ekki einhver stíga fram og ásaka bretana um sömu fólskulegheit og landamæraverðirna á JFK ?

 

Greitt fyrir að snúa heim

Athugasemdir

[karl (IP-tala skráð) 16.12.2007 kl. 23:49]

Nei, það væri eins og að bera saman svartt og hvítt.

[Arnþór Guðjón Benediktsson, 17.12.2007 kl. 18:57]

ÞAð er nú dálítið annað að vera ferðamaður sem borgar bæði undir sig ferð og uppihald eða að vera "flóttamaður" sem svo í flestum tilfellum kostar viðkomandi land miklar fjárupphæðir. Persónulega finnst mér að vestur-evrópa ætti að senda mun fleiri flóttamenn og sníkjudýr til síns heima.